ذات الریه چیست؟
شاخه: پزشکی

ذات الریه عفونتی است که منجر به التهاب و پرشدن فضاهای داخل ریه (آلوئول ها) و مجاری هوایی کوچک از مایع می گردد. به دنبال ایجاد عفونت گلبول های سفید به طرف ریه ها حرکت می کنند تا با عفونت مبارزه نمایند.اما این جریان منجر به اختلال عملکرد اصلی ریه که همان دریافت اکسیژن از هوا و انتقال آن به سیستم گردش خون ( و در نتیجه در تمام بدن ) است می گردد.

این نشانگر چگونگی تاثیر عفونت ریوی بر ریه هاست

علت بیماری 

کروب های متفاوتی عامل ذات الریه هستند . اگر چه بعضی از این میکروبها شایع و تشخیص آن آسان است اما در مواردی تشخیص عامل بیماری بسیار مشکل می باشد.

 منشا عفونت 

برخی از میکروارگانیسم ها خصوصا ویروسها همراه تنفس وارد ریه می شوند، قرد دچار عفونت ، با عطسه و سرفه میکروارگانیسم ها را وارد هوا می کند . بعضی از میکروبهایی که به طور معمول در حلق افراد زندگی می کنند بی ضرر هستند. در صورتی که شخص به هر علت از جمله به علت ابتلا به ویروس ، ضعیف شده باشد این میکروبها به درون ریه ها راه می یابند.برخی از انواع این بیماری که نایاب تر هستند ممکن است از منشا غیر عادی ایجاد گردند.میکروبهایی که سبب بیماری لژیونر می گردند گاهی اوقات به علت اشکال در سیستم های تهویه از طربق این سیستها و همچنین توسط دوش های آب انتقال می یابند. همچنین عامل بیماری سیتاکوزیس معمولا توسط طوطی به انسان منتقل می شود.

چه کسانی در معرض ابتلا به این بیماری هستند و میزان شیوع آن چقدر  است ؟

هر فردی ممکن است به ذات الریه مبتلا شود حتی اگر جوان و سرحال باشد. با این وجود در کودکان ، سالخوردگان ، افراد سیگاری و اشخاصی که در اثر یک بیماری طولانی مدت ( مخصوصا همراه  اختلال ایمنی )ضعیف شده  باشند شیوع  ذات الریه بیشتر است. از علائم این بیماری معمولا تب ، احساس کسالت و بی اشتهایی می باشد. این بیماری تقریبا دربیشتر مواقع با سرفه ( اغلب به همراه خلط کثیف ) و تنگی نفس‌( با احساس سنگینی در عضلات ققسه سینه ) همراه است. در صورتی که عفونت ،‌پرده پوششی ریه (جنب )‌را درگیر سازد سبب درد در ناحیه قفسه سینه می شود که با تنفس ،‌ این درد افزایش می یابد . این وضیعت را پلورزی یا ذات الجنب می نامند.

 درمان 

بیشترین اثر درمانی را آنتی بیوتیک ها دارند. مصرف زیاد مایعات حائز اهمیت است و گاهی اوقات ممکن است داروهای مسکن مورد نیاز باشد. اکثر بیماران مبتلا به ذات الریه در منزل و به کمک دستورات پزشک معالج، بهبود می یابند. اما در حدود یک ششم از بیماران به قدری بد حال هستند که باید آنها را جهت مراقبت های ویژه به بیمارستان انتقال داد. اگر چه بیشتر بیماران بهبودی کامل می یابند و تبشان نیز به سرعت از بین می رود اما هنوز احساس خستگی و بیحالی در آنها ادامه می یابد . متاسفانه عده  کمی نیز در اثر این بیماری جان خود را از دست می دهند . در حال حاضر تحقیقاتی در جریان است تا روشهای بهتری برای جلوگیری از مرگ و میر ناشی از این بیماری ابداع گردد.

پیشگیری  از آنجائی که افراد سیگاری بیش از همه در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند ،‌ترک سیگار مهمترین عامل پیشگیری از این بیماری می باشد. تزریق واکسن انفلونزا با شروع فصل بیماری (‌ پاییز و زمستان )‌ برای اشخاصی که سابقه طولانی بیماری  ریوی دارند توصیه می شود. در حال حاضر واکسنی برای مقابله با شایع ترین عامل ذات الریه یعنی پنوموکوک موجود می باشد. این واکسن برای بیمارانی که مشکلات قلبی و ریوی دارند نیز توصیه می گردد.